İNSAN İÇİN ANCAK ÇALIŞTIĞININ KARŞILIĞI VARDIR
Kendi hür iradesiyle İslamı din olarak tercih eden bir Müslüman, hayatını Kuran ve Sünnet'e uygun bir şekilde yaşamakla yükümlüdür. Her zaman nefsi emvaremizle, şeytanla hesaplaşmalı, vahye İslam’ın hükümlerine tabi olup hayatımızı güzel ahlak sahibi olarak yaşamalıyız. Nefs muhasebemizi de her zaman yapmalıyız. Biliriz ki, Nefs Muhasebesinin ihmali, iflasın işaretidir.
Maddi ve manevi alanlarda başarılı olmak için çok çalışmak ve gayretimizi, çabamızı çok net olarak sürdürmek zorundayız. İmtihan için gönderilmiş olduğumuz dünya hayatında, ebedi hayatta kurtuluşumuzu sağlayabileceğimiz gibi kaybedenlerden de olabiliriz. Kaybedenlerden olmamak ve kurtuluşa erişmek hem dünya hemde ahiretimiz için çalışmalıyız. Rızkımızı helâl yolllardan temin etmeli, emredilenleri yapmalı, haramlardan sakınmalıyız.
Dünya hayatında üretimimizi her meşru alanda artırıp helâl yoldan rızkımızı temin ederek kendimiz, ailemiz, milletimiz ve insanlığın kurtuluşu için çalışmalıyız. Aynı zamanda ahiret hayatında kurtuluşa erebilmek içinde imanımızın gereği olarak ibadetlerimizi yapıp, yasaklardan kaçınıp güzel ahlâk sahibi olmalıyız.
Kişinin sebeplere sarılarak yapabileceği, yapması gerekenleri yaptıktan sonra gücünü aşan hususlarda, neticenin hayırlı, bereketli olmasını güç ve kudreti sonsuz Allah(c.c.)’tan dilemesine tevekkül denilmektedir.Öncelikle herhangi bir hususta tevekkül etmek için çalışıp gereğini yapmak gerekir. Elimizden geleni yaptıktan sonra Allah(c.c.)’ın hikmetli iradesine tam teslim olmak ve hakkımızdaki takdirine rıza göstermek, Müslümanın asli kulluk görevidir. Kalbin Allah (c.c.)’a tam itimad ve güven duyması bu anlamda çok önemlidir. Güven ve itimad olmazsa, tevekkülden söz edilemez. Kalp, gönül, Allah (c.c.)’tan başkasına açık bırakılamaz. Ancak ve ancak Allah (c.c.)’dan yardım istenir ve ancak O’na tevekkül edilir. Fatiha Sûresinin 5.âyeti kerîmesinde: “(Allahım!) Yalnız sana ibadet ederiz ve yalnız senden yardım dileriz.” buyurulmuştur.Kul olarak her hususta meşru ve helal yoldan üzerimize düşen görevleri hakkıyla yapacağız, sonucunda da sadece ve sadece Allah(c.c.)’dan yardım dileyeceğiz.
Hiç bir gayret göstermeden tevekkül etmek doğru değildir.Çalışıp, gayret göstermeli,tembellik yapmamalıyız.Sebepler dünyasında yaşadığımız için sebeplere riayet etme mecburiyetindeyiz.Sizler hiç tarlasını ekmediği halde mahsul kaldıran birini gördünüz mü? Buğday ektiği tarlasından kavun-karpuz toplayan gördünüz mü? Görülmesi mümkün değildir.Yani herkes ektiğini biçmektedir.Ne ekersek, ancak onu bulduğumuz gibi bu imtihan dünyasında iyilik yapanların gerçek alemde mükafat görmeleri, kötülük yapanlarında ceza görmeleri kaçınılmazdır.Herkes yaptığının karşılığını bulacak, İlahi adalet tecelli edecektir. Onun içindirki çalışmalı,gayret gösterilmeli sonucunda ürünlerimizin susuzluktan, fazla yağmurdan,doludan,yangın,çekirge istilası v.b. görünen görünmeyen olumsuzluklaradan korunması için Allah(c.c.)’a yalvarmalı ve tevekkül etmeliyiz.Ben ekinimi ektim,gübremi-ilacımı attım,yapmam gerkenleri yaptım tevekküle ne gerek var diyemeyiz.Bir öğrencide derslerine en iyi şekilde çalışmalı, gayret göstermeli,girdiği sınavlarda baş ağrısı v.b rahatsızlıklar olmadan başarılı olabilmesi için tevekkül etmelidir.Her hususta bu hassasiyet gösterilmelidir.Felaketlerden korumasını, rahmetiyle lütfetmesi için Yaradanımızdan istemeliyiz. Çiftçi, tarlasını ekmeden mahsul bekleyemez. Tarlasını ekip de gereken tedbirleri almadan da ‘Allah’a tevekkül ettim’ diyemez. Kendine düşen neyse onları yapar, gerisini Allah’a bırakır. Neticeye de razı olur.
Sebepleri yerine getirmeden, tevekkül etmek sadece bir aldanmışlıktır.Kur’an, bu önemli hakikatı şöyle beyan buyuruyor: “İnsan için ancak çalıştığının karşılığı vardır.” (Necm Sûresi Ayet:39) Peygamberimiz Hz. Muhammed(s.a.s.)’in huzuruna girip de: “Devemi bağlayayım mı, yoksa tevekkül mü edeyim?” diyen kişiye “Deveni sağlam bağla, öyle tevekkül eyle!” tembihinde bulunmuştur.
Dünya hayatına imtihan edilmek üzere gönderildik. Yaratılış gayemizin amacı kulluktur. Bundan dolayıdır ki; bazen korku, bazen ölüm, açlık, mallarımızın ve ürünlerimizin eksiltilmesi, yok edilmesi, fakirlik, zenginlik v. b. sebeplerle imtihan ediliriz. Nefsimize zor gelen sıkıntılı anlarımızda isyan etmeden sabır göstermeli, nimetlerin bol verildiği dönemlerde de israf etmeden, Ya Rabbi! Bu güzellikleri imkânları verende alan da sensin diyerek teslimiyet gösterebilmek, şükürle mukabelede bulunmak, gerçek anlamda kurtuluşa erme vesilesidir.
Gençlerimize, milli, manevi ve ahlaki değerlerimize bağlı olarak yetiştirilip, bununla beraber çağın gereklerinden, teknolojiden faydalanıp yeni icatlara imza atmaları en büyük hedefimiz olmalıdır. Evlâtlarımızın çok iyi eğitim almaları için uğraştığımız gibi, dürüst, ahlâklı olarak yetiştirmeye gerçek anlamda özen göstermeliyiz. Gençlerimize öz güvenlerini vermeli, tarihimizin derinliklerinde kalan, birçok buluşa imza atan ecdadımız gibi, yarınlarda da çok değerli icatlara sahip olacak, güzel ahlâk sahibi Asım’ın Neslini yetiştirmek için çalışmalıyız. Arzu ettiğimiz şekilde nesilleri yetiştirmeye çalışırken, her türlü kötülükle mücadele etmeliyiz. Alkol, Uyuşturucu, Sigara, Fuhuş v. b. olumsuzluklardan evlatlarımızı uzak tutarak sorumlu kişiler olarak aydınlık yarınlara en güzel şekilde hazırlamalıyız. Gençlerimizi sevgi, saygı, hoşgörü, birlik beraberlik ve kardeşlik duyguları ile dopdolu bir şekilde yarınlara hazırlamalıyız. Karanlığı, aydınlığın yok ettiği gibi, bizler de kötü, çirkin ve zararlı olan davranışlardan evlâtlarımızı kurtarmalıyız. Aydınlık yarınlara huzur, güven ve mutlulukla varmalıyız.
Rabbimiz, her birimize gerçek anlamda İman etmeyi, imanımızın gereği Salih amelleri işlemeyi, maddi ve manevi her alanda çok çalışıp başarılı olmak için üzerimize düşenleri yaptıktan sonra Tevekkül etmeyi, başımıza gelen sıkıntılara Sabır ile karşılık verebilmeyi nasip eylesin. Sıhhat ve âfiyetler dilerim.
