Selçuklu Belediye Başkanı Uğur İbrahim Altay’ı  bir vesile ziyaret ettiğimde gözüm, sehpa üzerindeki bir kataloga ilişti. Kongre Merkezi’nin tanıtıldığı bu katalogu incelediğimde, hakikaten Selçuklu Belediyesi’nin, Konya’nın şanına yakışır bir Kongre merkezi inşa etmekte olduğunu müşahede ettim. Ardından da gayri ihtiyari sordum.
-“Başkanım, bir ilçe belediyesi için çok büyük bir yatırım. Bu büyük yatırımlar için kaynağı nereden buluyorsunuz?
Başkan Altay, çok kısa ama anlamlı bir cevap verdi. “Nurettin Bey, Ak Parti belediyeciliğinde çıta çok yükseldi. Artık ne iktidar eski iktidar, ne Konya eski Konya, ne de kaynaklar eski kaynaklar”.
Evet hakikaten de böyle, Türkiye eski Türkiye değil. Hiçbir şey on yıl öncesi ile kıyaslanamaz.  Dün küçük bir Tatlısu çeşmesi hizmete açılırken tören yapılıyordu. (Bunu o dönemi küçümsemek için yazmıyorum. Günün koşulları öyleydi) Bugün ise bir törende yaklaşık 1 katrilyon liralık tesis açılıyor. Başbakanın ifadesiyle, “niredeeen, nireye”.
Dün Şeb-i Arus’lar 1.500 kişilik kapalı spor salonlarında icra edilirken, bugün yaklaşık 3.000 kişilik Sema Salonu küçük geliyor.  Başbakan “gelecek Şeb-i Arus’a kadar 10.000 kişilik Sema Salonu bitirilsin” şeklinde talimat veriyor.  Büyükşehir Belediyesi ile üç ilçe belediyesi ayrı ayrı kongre merkezleri yapıyor. 20,30,50 bin metrekarelik şehir meydanları, 200,300 bin metrekarelik parklar inşa ediliyor. Bugünkü ilçe belediyeleri dünün Büyükşehir Belediyesinden daha büyük bütçelerle hizmet üretiyor. Üstelik üretilen hizmetin kalitesi de eskiye oranla daha  yüksek.
Hizmette çıta yükselince vatandaşın beklentisi de artıyor. 10 yıl önce küçük bir park, bir çeşme veya bir yaya üst geçidine büyük hizmet gözüyle bakan insanımız, bugün her birisi 10-15 milyon TL’lerle yapılan köprülü kavşakları, modern yaya üst geçitlerini, yüzlerce bin metrekarelik parkları sıradan hizmetler olarak algılıyor. Tüm bu büyük beklentilerin altında, başbakanın Türkiye için belirlediği vizyon yatmakta elbette. İstanbul’a ikinci bir boğazı yapacak olan bir hükümet, kendi uçağını, kendi tankını yapacak olan bir millet, borç alan değil borç veren ülke gibi belirlenen büyük hedefler artık belediyelerin de, vatandaşların da büyük düşünmesini sağlıyor. Bu da on yıl öncesinin kafasıyla düşünenler için algılamada zorluk çektikleri bir süreci beraberinde getiriyor. Muhalefetin, muhalefette zorlanmasının sebebi de bu. Son yollardaki muhalefet şekline baktığımızda, hizmetlere dönük bir muhalefetten ziyade söylemlerden oluşan bir muhalefetin tercih edildiğini görüyoruz. Son 20 yıl içerisinde doğan gençlik muhalefeti  “mecliste kanunların çıkmasını engellemeye çalışan milletvekilleri, çıkan kanunları Anayasa Mahkemesine götüren Ana muhalefet Partisi ve halkın gündemini belirleyemeyen partiler” şeklinde algılıyor.
Ak Parti hükümetinin hem merkezi hem de yerel yönetimlerdeki değişim hızı muhalefete düşünecek, mantıklı politikalar üretecek imkânlar vermiyor. Özetle Selçuklu değişiyor, Karatay değişiyor, Meram değişiyor, Büyükşehir değişiyor, Konya değişiyor, Türkiye değişiyor, dünya değişiyor ama muhalefet değişmiyor. Muhalefetin artık Konya’nın eski Konya, dünyanın eski dünya olmadığını anlaması gerekiyor.